مساء الخير اول مره دخلت الابلكيشن كنت بتكلم عن ماما ووفاتها مقولتش ماما ماتت ازاى هى اتوفت فى حادثه بابا كان السبب فى الحادثه دى من يومها فى تروما سببها الراجل ده مشوفتش منه غير كل وحش فى حياته قهرني وظلمنى وضيع حقى كتييير المفاجأه بابا مات والاقى ورق كتير بيتكلم عن حبه ليا أقابل ناس غريبه بتتكلم عن حب بابا ليا فى وسط اهلى واخواتى متكلمش كلمه عنى كلهم بيعاملونى وحش نتيجه الصورة اللى اخدوها منه عليا وانا قررت من زمان مدافعش عن نفسى مش هدخل المواجهه دى محدش هيكدبه ويصدقنى فقررت افوض امر العباد لرب العباد انا بقى مش كويسه خااالص متلغبطه من احساسى بالراحه انه مش موجود وبين زعلى عليه وبين معامله اهلى الوحشة ليا وتكرار كلام كتير كان بيزعلنى منه وبين انى بقيت مرميه حرفيا مش لوحدى لا اترميت بعد مااخدوا كل حاجه منى حتى الورث وانا بين الزعل من موقفهم وعدم الاتعاظ من الموت وبين زعلى من نفسى وانى اتعشمت فيهم خير للاسف وبين نفسى اللى صعبانه عليا اوى حاسه انى كبرت ٥٠سنه من الزعل والعياط واحساس الوحده المميت ونفسيتي الوحشه اللى ظهرت على شكلى وصحتى وتعب بدنى ملوش اخر محدش يقولى خير والله انا عارفه انه خير وعارفه تن الباب ده هيتقفل وهبقى تمام اللى موترنى خلاص مات بس انا تعبت بقيت زى الورقه الدايبه عاوزة اللى يطبطب عليها ويحميها نفسى استخبى فى حد واقوله الحقنى أغرب ما فى الموضوع هو ان صحابى المقربين مستغربين زعلى على بابا ده وحش يابنتى جابلك المرض ووجع القلب ده احنا فرحنا انه مات مش طبيعى أبدا مهما كنت مختلفه معاه انى مزعلش عليه مش طبيعى مترحمش عليه يبقى معنديش قلب ولا انسانيه ولا دين لو حسيت غير كده مش تاعبني فى حياتى غير ان مشاعرى حاضره اوى ياريتها غابت معاهم كنت ارتحت

1

10