موضوع:

اضطراب القلق والتوتر

فى فتره جت عليا كانوا اهلى فيها بينهم مشروع انفصال رسمى يعنى (طلاق) ف الفتره دى اتعرفت على شاب معايا ف الشغل حد كويس مجتهد قادر يفهمنى لما بنتكلم و قربنا و هو محترم و انا الحمد لله متربيه ان مافيش صحوبيه و الكلام ده ف احنا اول ماحسينا ان فى كلام و كده بينا اخدت قرار انه لأ ماينفعش كده و بتاع و هو اخد قرار انه انا عايز اجى اتكلم مع اهلك الفكره انه ارتبط قبلى ٣ مرات و سقط سنتين ف الكليه و ساب كذا شغل و كده يعنى عشان كان بيشتغل و مركز ف الشغل اكتر و كده و كمان بعد التخرج ماكنش مستقر ف شغله كده ف اهلى لما عرفوا التفاصيل دى رفضوه و قالوا انه شخص مش اد المسؤليه و مش مستقر انا مش ضدهم بصراحه بس كنت دايما بفكر انه ادام مش فاشل او اللى هو بيسيب الشغله و يريح ف تمان يعنى عادى بس ده ماكنش عادى بالنسبه لاهلى و فضلت اسبوع مقلله كلام معاه خالص و بحاول انا اقنع اهلى لحد ما فقدت الامل و هم اكدولى ان رفضهم قطعى ف اما اتصل رديت و قولتله ان مافيش نصيب و طبعا الجمله الشهيره بتاعه اصل انتى ماحاولتيش و بتاع و انا كنت معديه باسبوع ممكن اقول عليه اسوء و اصعب و اطول اسبوع ف حياتى و بعدها بخمس شهور كان نزل استورى استفزتنى اوى عن النسيان و ان انت لازم تنسى ناس مالهاش لازمه و بتاع ف رديت و حصل كلام وعتاب و غلطنى و غلطته و شبه اتصافينا و بعدها كان بارد اوى معايا بعدها ع طول بتلات ايام بالظبط قولتله عايزه افهم فيه ايه قال كلام كتير اوى انه اتجرح ف علاقات قبل كده و بتاع المهم ف اخر الكلام اننا ممكن نبقى صحاب و انا طبعا رفضت ده و انتهت القصه على كده . انا حاليا لا عارفه اشتغل ولا عارفه اتقبل اراء اهلى ف اى حاجه حتى لو تافهه مش عارفه افتح قلبى لحد برفض ناس لفكره انى خايفه بس اعمل ايه حاسه انى لا هعرف اتخطى ولا هعرف احب تانى و الاهم انى مش هعرف اثق تانى ف حد نهائى كل حياتى متشقلبه لدرجه انى بفكر اذاكر و اشوف فرصه شغل بره انا تعبانه نفسيا جدا و بيجيلى بانك اتاك و حالات تشنج كده مش مفهومه و انا طول عمرى احب اخرج و اضحك بقيت شخص عصبى مقريف و حقيقى بقيت صعبه اوى يعنى ، حد عنده حل ، او حد كان كده و تخطى

2

9