انا بنت 16 سنه اعمل ايه اني بقيت كل يوم بفكر في ان الحياه ملهاش معنى وملهاش هدف وبخاف دايما يحصلي حاجه يحصلي مشكله او افقد حد قريب مني او اخسر صحتي وبفكر قد ايه الدنيا دي وحشه ومش عادله او افكر في الموت وقد ايه هو وحش وغامض انا نفسي بس اتطمن احس اني في امان، بفكر كل يوم اني نفسي حياتي تخلص مش عايزه اكمل فيها لكن انا كمان عارفه اني مش هنهي حياتي لأني بخاف، بخاف اموت وانا مش مستعده وادخل النار، او مموتش لكن اعيش بعاهه، حتى لما بفكر في انا عايزه اعمل ايه في حياتي او عايزه احقق ايه بحس ان مش هتفرق بحس ان اي حاجه هحققها او هوصلها في الاخر يا هتروح مني يا هتحصلي مشكله تانيه تخليني معرفش اصلا اتبسط باللي عندي وهكذا افكار زي كدا كتير، حتى لما بشوف قدامي ناس مبسوطه او حققت حاجه او ايا يكن بتدايق مش بتبسط بتدايق عشانهم لأن كل الي بييجي في بالي وقتها ياترى هتروح الحاجه دي منهم امتى وبقعد ادعي يارب الحاجه دي ربنا يباركلهم فيها يارب متروحش منهم، لكن انا مش عايزه اكمل في الدنيا دي ليه بكمل غصب عني ليه مش في ايدي اختار انا عايزه اختار اني مكملش. بفكر كتير في ذنوبي واني عايزه ابطلها لأني خايفه اموت فجأه، لكن بردو بحس اني مش هبقى عايشه اكتر ما انا فعلا حاسه كدا، فكرة اني ابطل كل الحاجات الي متعوده عليها وابعد مثلا عن اصدقاء السوء او عن علاقه بحس فيها بالامان ولو شويه او ابطل اسمع اغاني الي بتريحني ولو شويه او او ده بيخليني احس ان حياتي هتبقى ابيض واسود اكتر ماهي. طب وانا احاول في ايه انا مش عايزه اعيش اصلا

1

13