باختصار كده من غير ما اطول أنا واحدة قضت حياتها كلها فى المذاكره كانت المذاكره بالنسبالى هى حياتى ضحيت بطفولتى وأكلى وشربى ونومى ونظرى ضعف وظهرى انحنى كل ده فى سبيل انى اطلع الاولى دائما وفعلا كنت دائما الاولى والكل بيحسدنى بس عمر ما كان ليا صحاب بجد كلهم كانوا بيحسدونى أو بيصاحبونى مصلحه قضيت حياتى كلها بين الكتب بين أربع حيطان مقضيتش حتى وقت مع أعلى معرفش اى حاجه عن اى حد ولما اروح فى تجمع مش بفهم بيتكلموا عن ايه مش بعرف اطبخ ولا اعمل شغل البيت ولا بحب أخرج وحاسه دائما انى فى عالم لوحدى وهوس المذاكره وصل بيا لأنها خلتنى مبنمش بذاكر اربعه وعشرين ساعه ولو نمت اقوم اقعد اكرر المعادلات وانا نايمه وكتر ما انا ضاعطه على نفسى جالى اكتئاب حاد وسواس قهرى ونوبات هلع وعلى طول متوترة وبرجع اى حاجه باكلها حاسه انى حياتى عبارة عن كابوس زائد بعد كل المجهود اللى بذلته موصلتش كلية أحلامى اللى هى صيدلة ودخلت علوم ماشيه فى الكليه كويس بجيب امتيازات بس حاسه كأنى روبوت معدش بيحس بمشاعر ولا جوع ولا نوم ولا غضب بجد أنا تعبت

6

14