جوايا لخبطة كتير و تعب بيستنفذنى. حاسس إنى عايش بلا روح (ميت اكلينيكيا) فالغالب مبقتش احس بحاجة لا حلوة ولا وحشه. دايما مجهد معنديش طاقة لأبسط الأشياء، بطلت ارد عالناس (حتى لو chat) و كتير ببعد و ده اكيد مزعل ناس منى … بس حقيقى مش قادر و مؤخرا ضغطى بقى عالى و دايما حاسس بنغزه و بنهج كأنى بأجرى. كتير بتمنى ادخل غيبوبة او حاجة فأفصل من الدنيا ديه جايز ارجع احسن و الاقى ناس البيقدرونى أو ليا معزة عندهم واقفين جنبى احس انى مش لوحدى و ان رحلة الحياة ديه فيها حد بيقدرنى فعلا او حتى وجودى بيفرق معاه. انا اه بغلط كتير و اخرهم انى بسبب ضغط نفسى بطلت ارد عالبنت الكان فى اعجاب بينا و هى مكانتش فاهمة ليه انا اختفيت و حقها طبعا و للاسف بسبب تصرفى ده ضيعتها من إيدى (كان هيبقى فى حاجة حلوة مابينا بس اكيد ده نصيب 😞) جوايا سكاكين بتقطعنى و مستحقر نفسى جداً و مش عارف اسامحنى و بجلد فنفسى كتير بسبب غلطاتى. يمكن ده كان درس ليا بس درس قاسى شويتين. نفسى ارجع احس انى عايش تانى، ان فيا روح، احس بفرح. اى حاجة حلوة تطبطب عليا و تقولى الدنيا هتتحسن و تشاورلى على اى حاجة كويسة فيا. أنا مش عارف ليه كتبت كل ده و بكل تلقائية و لا حتى عارف مستنى ايه لما اكتب هنا 😅 بس جايز علشان مش بعرف احكى لحد 🤷🏻‍♂️ يمكن علشان جايب اخر الدواسة بشوية حلوين 🤷🏻‍♂️

5

1