هل ممكن يكون فى شخص حاسس ان محدش حبه من قلبه بجد من سنين و كأن نص عمره راح ع الفاضى و لسة ملقاش حد يحبه من قلبه بجد،ــ ما عدا امه و ابوه طبعا ــ بس قرايبه طلعوا منافقين و بيقارنوا بعضهم ببعض و كل حد باصص لتانى بيعمل ايه ف حياته و كد فقد الثقة ف الناس من الصغر عشن سمع ناس من قرايبه و شاف ناس عملت مشاكل و كمان ف الطفولة لحد مثلا الثانوى يعتبر كل اللى صاحبهم ملقاش حد بيحبه من قلبه بجد حتى الشخص الوحيد ال كان بيأمن له طلع بيكلم عليه من ظهره و مكنش بيحبه بجد لانه ف الاخر خانه و اسوء حلاته متقبلوش و راح اكلم عليه من ظهره شئ صعب جدا حقيقى تفتكروا دلوقتي بالجامعة هيثق ف الناس ازاى بسهولة و طبعا الشخص ال مر بكل دا اكيد هيكون انطوائى اكتر من انه اجتماعى و للاسف مبقاش بيبادر اغلب الاوقات و بقى صاحب الكل بس مفيش حد قريب منه بجد كلها علاقات سطحية و بقى مركز ف حياته اكتر و يهتم بنفسه بس الناس مش سيباه ف حاله و الحوارات و المشاكل بتجيله لحد عنده تفتكروا المفروض عشن يبقى كويس ف حياته و يرجع يحس ان الدنيا لسه فيها خير يعمل ايه او هيعيش بقيت حياته ازاى... حقيقى يعتبر الشخص دا عايش لوحده معتمد ع نفسه ف اغلب الامور... عايزة رأيكوا ضروري ابعتولى دلوقتي

3

0