السلام عليكم طبعا في البدايه ممكن تكون قصتى كبيره بس للاسف انا عايشه فى ده كل يوم انا بنت مصريه وعمرى 17 سنه مشكلتى بدأت من زمان جدا لما كان عمرى 4 سنين لما حسيت ان هيبقى عندى اخت تانيه تشاركنى اهتمام اهلى انا الكل كان بيهتم بيا حتى اجدادى كنت نور عنيهم محدش كان يقدر يكلمنى كلمه متعجبنيش وتأقلمت عادى مع اخت الجديده لحد م بقى عمرى 8 سنين وبردو عرفت ان هيبقى عندى اخ/ اخت تانيه تشاركنى حب امى وابويا اللى كنت بحبهم وعيزاهم ليا انا بس زى اى طفله صغيره 🥹 وكالعادة اتأقلمت وفرحت ب الاخ / الاخت الجديده لحد م جت سنه 2017 وانتى التالته جت وكانت اول سنه تكسرنى وانا اصلا فى سن معرفش يعنى ايه كسره ولا وجع ولا موت ...... مات اعز الناس لى قلبي وهو جدي كنت منهاره طبعاً كنت طفله مش فاهمه اصلا ولا مدركه يعني ايه موت أو يعني ايه مش هاشوفه تاني كنت مكدبه الكل وفى حاله انهيار تام اول مره أفقد شخص عزيز عليا وبعدها ب سنه فى 2018 فقدت جدتى اللى مربيانى من بعدها حصل فراغ كبير جدا جدا فى قلبي وكل ده كان عمرى 9 سنين بس بشوف وبحس بحاجات انا اول مره أحسها أو افهمها ومن بعد طبعا جدى وجدتى اللى كان الكل بيحبنى علشان يكسب رضاها الكل سابنى حتى أهلى بطلوا يهتموا بيا زى زمان وكل الاهتمام بقا ل اخواتى وطبعا كنت بحس من الغيره لأنهم مهتمين بيهم وانا لا واللى زود ده لما كان يحصل خلاف بينى انا وانتى الصغيره خلاف عادى من بتاع الإخوات ده بابا كان بيتدايق وبيضربنى كل يوم علشان اختى الصغيره ومش بكدب لو قولت انى كل يوم اقسم بالله بنام وانا بعيط 💔 كرهونى فى اخواتى وخاصه اختى الصغيره إلى. حسستنى انها جت خدت مكانى فى قلبهم واهتمامهم انا عارفه ان هي صغيره ومحتاجه اهتمام ومراعيه بس انا كمان كنت فى فتره صعبه محتاجهم جنبى كنت فى بداية مراهقتى وملقتش حد جمبي ولا أهل ولا أقارب ولا صحاب ولا اى حد. ولو كنت كلمت اهلى مش بيسمعونى ولا عرفوا يكسبونى ودايما شايفنى انا اللي. غلطانه حتى لو انا غلط كانوا دايما بيقللوا منى ويضربونى وأوقات كتر كان جسمى ووشي بيتشوه ولا كنت بصعب عليهم حتى واى حاجه كنت اعملها وامى تعرفها كانت بتروح تقوله وانا ابويا عصبي جدا مش بيفكر ويروح ضاربنى على طول ودايما كانوا يقولولى انتى مش متربيه وقليله الادب لو رديت عليهم أو اتكلمت وانا والله الناس كلها بتحلف بأدبي واخلاقى متربيه على إيد اجدادى يعني زى م قال الكتاب حرفيا ولما كنت اعيط وهم بيكلمونى من اقل كلمه بسبب الكتمان كان ابويا يقولى عيطي عيطى مش هتصعبي عليا انا مش هقول انى ملاك ومش بغلط كلنا بنغلط ومحدش معصوم من خطا بس حتى انا لو غلطت غلطه رد الفعل عليها بيبقى اقوي من الفعل نفسه انا بطبعي بنسى وبسامح بسرعه والله لو كنت انام بعد ما يموتوني ضرب وافضل اعيط انام واصحى الصبح ناسيه ومش زعلانه منهم 😔💔 لحد م وصلت سن 14 سنه وانتقلنا فتره عند خال ابويا (جدى يعنى) علشان كان تعبان وكان عنده بنات صغيرين من سنى انا واختى بنته اللى من سنى كانت دايما بتغير منى وبتعملى مشاكل وانا بطبعى عصبيه جدا مش بعرف اتحكم فى نفسي لو اتعصبت كانت تروح تقول لابوها اللى هو جدى وتقول لابويا وابويا علشان يراضى خاله وميزعلش منهم كان بيضربنى وقدامهم كمان 😔💔❤️‍🩹. كسرنى كتير كل يوم تقريبا كان بيحصل المواضوع ده وعمر م ابويا قال دى بنتى واللى بعمله ده غلط و والله حتى لو انا كنت قاعده ساكته وهاديه كانت تيجى البنت دى وتنكشنى (يعنى تضايقنى ) علشان تحصل مشكله وبعد 5 شهور من التعب ده رجعنا بيتنا تانى الحمد لله وسببت كل المشاكل دى هناك ونسيت الناس دى وبقيت في تالته إعدادى يعنى 15سنه تقريبا ومن ساعتها وأعلى اتشغلوا اكتر واكتر عننا بسبب شغلهم ووالله انا اللى بقيت بعمل كل حاجه فى البيت (تنظيف - غسيل - طبخ - اكل اخواتى واهتم بيهم ) مع أن اخواتى كانوا بيتطاولوا عليا فى الكلام والإيد كمان مع العلم انا الكبيره وبفرق 4 سنين و 8 سنين وبعد م كنت اعمل كل حاجه في البيت وهم يرجعوا من الشغل بيلاقوا الاكل مطبوخ والغسيل نظيف والشقه نظيفه لأن الحمدلله كنت شاطره وبعرف اعمل حاجات كتير فى سن صغير بحكم انى البنت الأكبر والمسؤوله عن البيت حتى عن امى وابويا كمان المشكله ان بعد كل التعب اللي بتعب ده هم مش بيقدروا تعبي و يجوا اخر الليل يقولوا لي كلام يسد النفس ويكرهني في حياتي وعيشتي حتى لو انا بغلط ما يقولوش ان هي بتتعب معانا وشايلانهخلاص عادى ولا كأن حاجه حصلت لا بيزودوها عليا وتعبت جدا من المسؤوليه اللى شيلتها بدرى دى وانا مش قدها وجالى اكتأب فى تالته إعدادى والله مش ببالغ لو قولت ان صوتهم كان بيزعجنى وبيفكرنى بألمى اللى حسيته فى سن صغير ميعرش يعنى ايه وجع كنت بصحى الصبح اعمل حاجه البيت كلها واعمل حاجه اخواتى من غير كلام ولا نقاش ولما يرجعوا البيت افضل نايمه واصحى لما هم يناموا علشان مشوفهومش ولا يكلمونى قعدت على الحال ده كده اكتر من شهر ومبقتش باكل ولا بشرب ولا بروح مدرستى ولا بذاكر لحد م كنت بضيع حرفيا وحتى مكنش عندى حد احكيله همى وحزنى حتى امى اللى المفروض تبقى امانى وحمايتى مكنتش بثق فيها ابدا ومن بعد الاكتئاب ده ولابقيت بثق في حد...... انا بطبعى شخص بيحب الضحك جدا بس بقيت بحس انى بضحك علشان انسي اللى جوايا انسي معامله أهلى ليا وكرهم ليا ولخاطرى وكرامتى وشكلى قدام الناس وبقيت بتعامل معاهم على قد الكلام وبس ولحد دلوقتي ومعاملتهم متغيرتش معايا ولسا بيتعصبوا عليا من اقل حاجه ولما بابا يعملى أو يقولى حاجه تضايقنى واروح اشتكى لامى اللى هى حتى لو مش هتعمل حاجه على الأقل تسمعنى وتدينى الاهميه وانا بتكلم لا مش بتهتم أنها تسمعنى ولا تشوف مالى .... اكتر من مره كنت بنهار قدامهم من شده الكتمان وابكى بوجع وصراخ ولا كنت بحس حتى بشفقه منهم عليا وابويا يقولى انتى فاكره أن انك لما تعيطى كده انا هقتنع بلاش شغل التمثيل ده 💔😭 ولحد دلوقتي وانا فى تانيه ثانوي عام كل ده مأثر فيا جدا ومش بعرف اذاكر ومستوايا الدراسي بينخفض جدا وبشكل ملحوظ وهم كل اللى عايزينوا ابقى دكتوره وزارعين في دماغي كده من صغري لدرجه انى حاسه لو مدخلتش طب هبقى فاشله مش عارفه اختار انا بحريتى المنصب او الحاجه اللى. انا عايزها مش اللى هم عايزينها كل حاجه دلوقتي بخدها على اعصابي ونفسيتى ومن أقل حاجه بعيط حاسه انى بقيت ضعيفه الشخصيه حتى بين الناس ببين انى جامده قدام الناس وانا جوايا فاضى بسبب اهلى من صغرى ولا شوفت اهتمام ولا اى حاجه ودايما لو عملولى حاجه حتى لو صغيره بيفضلوا يقولولى كل شويه عليها وكأنهم بيعايرونى لان هم المحكمين فى رأس المال ولو زعلوا يقطعوا كمان عنى المصروف واللى هو اصلا حاجه بسيطه جدا جدا ودماغى هتموتنى من كتر التفكير على طول تائها ومش بكلم حد وهم دلوقتي لو طلبوا منى حاجه وانا معملتهاش بيقلبوها موضوع كبير و يقولوا لي انتى عمرك ما عملتى حاجه ولا كأنى قعدت سنه ونص حرفيا اخدم فيهم بمعنى الكلمه وبدون اى مقابل ولا حتى كلمه حلوه او طبطبه والله فكرت فى الانتحار بس رجعت فى كلامى يعنى هعيش فى عذاب فى الدنيا واموت كافره اعيش عذاب الاخره كمان ......... قصتى طويله بس والله انا عايشه في عذاب حقيقى ومش قادره أواجه كل ده لوحدى طاقتى نفذت وتعبت من كتر الضغط من اهلى والدراسه والناس كل ده مأثر عليا وعلى دماغى ....

1

6