كنت وصلت فى شغلى لحتة حلوة ..قربت ابقى مدير وبعدين اكتشفت ان دى مش الحياة اللى عايزها..فقعدت اتعلم برمجة وداتا اناليزيز شوية جالى شوبة شغل فرى لانس فا سيبت الشغل عيشت شوية شغال فرى لانس كل فين وفين بروجيكت وفلوس عالأد لأنى مبتدىء وانا اهلى مسئولين منى وقاعدين ايجار المهم قعدت شوية .باتعلم وباقرا عن الاديان والدنيا وازاى السيستم والماتريكس بتبلعك جواها وازاى انت لازم تغير المينتاليتى بتاعتك علشان تغير نفسك فا كانوا سنتين حرب نفسية وضغوط مالية بس تحسن عقلى ونفسى وباتعلم زيادة فى شغلى لحد مالفلوس خلصت ومبقاش فيه شغل ولأول مرة فى حياتى بقى فيه ديون فرجعت تانى اشتغل ..الوحيدين اللى قبلوا بيا بعد سنتين بريك هى شركة على ادها مديرى لسه اول سنة ادارة بيجرب فينا ..مرجحة فى القرارات ..مفيش استقرار فى المواعيد ..بيرميلك التاسك ويسيبك وفى الاخر تكتشف ان التاسك ده كان خازوق وانت لبسته ..ولو اخدت منه معلومات بيضبش وبيلبسك اكتر وفوق كل ده شخصية اطفالى اوى ..مش قادر يخبى عقده ونقصه هو عالمستوى الشخصى ممكن يكون مقبول ..لكن انا مفضلش اتعامل معاه .. الفترة اللى قعدتها فى البيت خلتنى باشوف الامور على حقيقتها ..وشايفه شخصية تافهة ملهاش تلاتة لازمة بالاضافة انه لما بدأت اشتغل كفرى لانس بقيت بابص على مصلحتى انا ..انى باعمل شغل بيجيلى فلوس ..لكن الكوربيرت لايف بيديك فلوس ويستعبدك بيها مش عارف اتأقلم خاااااالص ومقدرش اسيب الشغل لاحتياجاتى المادية لسه باذاكر وعندى امل افتح شركتى..بس صعب جدا مجرد فضفضة منفتحة للنقاش

0

4