انا حبيت واحد.. معايا فالجامعه.. مختلف عن كل الناس.. شبهى جدا فحاجات كتير.. من كل قلبى حبيته.. و هو كمان.. مع انو مقالش.. ولا اتكلمنا فيوم.. بس هو عارف وانا عارفه ان فى مدبيننا حاجه.. بيبصلى بعيون الى متقبلش الشك مره تانيه.. عيونو بتكلمنى.. عيونه دايما مضغوطه ولا مره بصلى بفرحه، دايما باصصلى بضغط او بيبذل مجهود رهيب انه يبين ان مفيش اى حاجه.. بس مره اجى اتلفت والاقيه سرحان فيا و عيونه بتتكلم لوحدها.. اكن عيونه خانته و اعترفت.. و مره يبصلى بكل الشوق الى فالدنيا كلها.. و مره يلاقينى زعلانه يقف قدامى قلقان من بعيد و ميمشيش.. و بعد كل ده يتجاهلنى تانى اكنه ميعرفنيش.. بس يبص بصات خفيفه.. وبعدها الاقى فلته تانى زى دى تبين انه شايللى كتير.. دايما كان واخد الموضوع جد اوى عمرى ما حسيته بيلعب ابدا الموضوع بالنسباله قصه خطر اوى.. الغريب انه ولا مره حسيته بيحاول يلفت انتباهى او يحببنى فيه مثلا.. دايما بحسه بيقع فالمشاعر بالغلط و بعدها يرجع يشد نفسه بس نفسه تغلبه تانى.. حتى على جروب الدفعه ولا مره هزر معايا ولا وجهلى كلام مع انه ممكن يتكلم مع باقى الناس عادى الا انا.. واحنا دلوقتى فاخر السنه و ناقص امتحان واحد و نخلص والله اعلم السنه الجايه هيكون معايا ولا لا.. يعنى الموضوع بيخلص.. وهو مش ناوى يتحرك.. بس انا.. متعلقه جامد.. ده مش زى اى حد شوفته قبل كده مش شبههم.. هو بيعمل كده ليه؟ اعمل اى دلوقتى؟

7

6