انا عارفة انى غلطانة من قبل ما احكى و عارفة انى استاهل كل حاجة بعيشها دلوقتى بس مش قادرة استحمل اكتر من كدة انا حبيت واحد خاطب عرفته ف شغل مكنش فيه تعامل بينا كنت معجبة بيه بينى و بين نفسى بس عمرى ما اتعاملت معاه مكناش بنعد ف مكان واحد بس بعد فترة حصل تغير و هو مكانه اتنقل و بقينا ف مكان واحد و بقى فيه تعامل بينا بس زمايل عادى حتى مش صحاب بس كنت بدات اتعود على وجوده و فجاة حصل حاجة و مشى قولت خلاص جت من عند ربنا لان انا طول عمرى بحب من طرف واحد ف صمت لحد ما الطرف التانى بيمشى و خلاص ف قولت ربنا رحمنى المرة دى قبل ما اتعلق بيه بعدها بكام يوم لقيته بيكلمنى عالواتس و بيسال عليا كنت برد عادى يوم و التانى بقى يسال عليا كل يوم و انا مكنتش مرتاحة ف الشغل اللى كنا فيه ف كنت بقرر انى امشى ف كان عندنا موضوع نتكلم فيه بس كان ف النص دايما يسالنى اكلت ولا لا لو تعبانة يتطمن عليا و هكذا اهتمام انا مش متعودة عليه ف كنت بتبسط و بوهم نفسى ان احنا صحاب عادى المهم بعد كدة بقينا نتكلم فون مش شات و الوقت بيطير من غير ما احس بلاقينا اتكلمنا بال ٣ ٤ ساعات و محدش فينا زهق بنتكلم ف اى حاجة كنت بهرب من نفسى كل ما احس انى بحبه اقول لا احنا صحاب عادى و ده واحد خاطب عمر ما هيكون فيه حاجة بينا بس بعدين مع الوقت بقيت افكر طب لما هو خاطب و بيقضى كل الوقت ده معايا امال بيكلم خطيبته امتى ف بقى عندى فضول عنها و عن علاقته بيها بدات اساله لما نتكلم كان بيقولى انها ف شغلها و بيتكلموا يتطمنوا على بعض و خلاص كان بيحكيلى عن اى علاقة ف حياته بدات و انتهت ازاى بس كل ما اساله خطب ازاى او ايه اللى حصل ميرضاش يقولى و كان بيقول ساعات انه بيحس انها مش بتحبه رغم ان بقالهم سنتين مخطوبين ف كنت بساله طب و انت بتحبها ولا لا مكنش بيجاوب اجابة واضحة شوية يقول بحبها كصحاب هى وقفت معايا كتير و مش عارف ايه و شوية يقولى انا شايف ان انا هقدر اكون اسرة معاها و كلام زى ده طب انت بتكلمنى ليه بتاخد كل يومى ليك ليه مكنتش فاهمة و مكنتش عارفة امنع نفسى لانى حباه من الاول بس كنت بنكر ده ف كنت مبسوطة بالوقت اللى بنتكلم فيه لحد ما ف يوم اتفقنا نخرج و خرجنا من غير نفاصيل كتير انا بعد اليوم ده اتاكدت انى بحبه و معرفتش اهرب من نفسى و اضحك عليها ف روحت و قولت انا هكلمه و اقوله انى مش شايفة اننا صحاب و ان عندى مشاعر ناحيته و ده مش هينفع بما انه شخص خاطب و كدة و فعلا روحت و كلمته حكيتله اللى مريت بيه قبل كدة و انى مش عاوزة اعيش الوجع ده تانى و كنت متوقعة الرد انه خلاص يا خلينا صحاب زى ما كله بيقول كدة و بعدين نبطل كلام مع الوقت و يبقى الموضوع انتهى ياما هيقولى تمام و ربنا يوفقك مثلا و نقفل اى حاجة المهم ان خلاص بقى هنقطع و مش هيكون فيه حاجة بينا بس اللى حصل انه قالى انه عنده مشاعر ناحيتى هو كمان و انه بيحبنى من اول يوم شافنى فيه و ان هو كمان كان بيحاول يبعد عنى و معرفش و انه مش عاوزنى امشى و بعد كلام كتير اتفقنا اننا هنفضل مع بعض و كان بيقولى ادعى و مفهمنى انه هيتصرف لان اكيد مش هنفضل مع بعض و هو خاطب انا عارفة انى غلطانة بس مش هبقى غلطانة و بجحة انا كنت حاسة بالذنب ناحيتها طول الوقت و بدل ما كنت ادعى ل نفسى كنت بدعيلها هى لانى كنت اضعف من انى امشى بعد الكلام اللى قالهولى انا طول عمرى متعودة عالرفض عمر ماحد شافنى و لا حس اى حاجة ناحيتى دى اول مرة حد يحبنى و حد يقولى متمشيش مش بقول كدة عشان حد يتعاطف معايا انا مستاهلش ده انا بس بحاول اوصل انا كنت حاسة ب ايه و ايه سبب ضعفى ده طبعا غير كل حاجة كنت بحسها و انا معاه انا كنت متعودة دايما انى اكره نفسى و مشوفش اى حاجة فيا حلوة او تستاهل انها تتحب هو خلانى اشوف حاجات فيا و ابدا احب نفسى خلانى احس حاجات حلوة كتير و كان بيوعدنى بحاجات كتير حبيته اوى لدرجة مبقتش اشوف انى حبيت قبل كدة و ان اى احساس حسيته قبل كدة ناحية اى حد كان ولا حاجة بس كان شعورى بالذنب ناحية خطيبته هو اللى بيقتل فرحتى بيه و كنت كل ما اكلمه و احاول افهم هيعمل ايه او بيفكر ف ايه مكنش بيريحنى شوية يقولى انتى لو مكانى هتعملى ايه و شوية يقولى قولى يارب فضلنا مع بعض كدة شهر حرفيا شهر و يومين و كل حاجة بدات تتغير فجاة مبقاش يكلمنى زى الاول بيعد بالايام ميردش على ماسدجاتى و بعدها ب يومين مثلا او تانى يوم يكلمنى يقولى مسحول ف الشغل انا بقيت بتعب من اختفائه و خايفة طول الوقت خلاص اتعلقت بيه و مش قادرة اتعايش مع خوفى انه ممكن يسيبنى ف كلمته قولتله انت متغير معايا ليه هو انت عاوز تسيبنى لقيته بيقول انه تعبان و مش عارف يعمل ايه و بيروح ل دكتور نفسانى قولتله ايه رايك نرجع من الاول خالص اكن مفيش حاجة حصلت بينا نرجع للحظة اللى قولتلك فيها ان عندى مشاعر ناحيتك بس المرة دى تسيبنى امشى قالى بس انا مش عايزك تمشى قولتله ولا وجودى هيريحك بعد ما سكت شوية قال متمشيش خلينا صحاب قولتله لو ده هيريحك انا موافقة و من ساعتها مبقتش بكلمه بقى هو ياخد وقته و فجاة يتصل بيا يكلمنى يهزر معايا و يكلمنى زى ما متعودين و بعدين يختفى و بعدها يكلمنى يهزر معايا يتطمن عليا و يقفل بقى يظهر و يختفى وقت ما هو عاوز و انا مش عارفة اعمل حاجة لا قادرة امشى و لا قادرة اقوله يمشى بطلع سابع سما لما بيكلمنى و اسمع صوته و انزل سابع ارض لما يختفى و يرجع يقول احنا صحاب واحشنى طول الوقت بفكر فيه طول الوقت بتكلم بطريقته بهزر بطريقته بشوفه ف حاجات كتير بعملها ف شهر واحد خلق ذكريات كتير اوى ف مواقف و اماكن مختلفة بتخليه موجود ف يومى مهما حاولت مفكرش فيه هو موجود ف كل حاجة مش قادرة اتقبل عدم وجوده مش قادرة اصدق ان مش هو الانسان اللى هعيش معاه باقى حياتى زى ما كنت بحلم لا هو موجود و لا هو مش موجود انا تايهة و لوحدى محدش يعرف عنى حاجة زى دى لان دى مش حاجة تتحكى هقول ايه لاهلى مثلا او صحابى هقولهم بحب واحد خاطب ف حين ان هو حياته ماشية عادى عنده شغله و صحابه و خطيبته اللى بتحبه و انا موجودة وقت ما يعوزنى و مش موجودة وقت ما ميعوزنيش مش عارفة اعمل ايه انا حتى مش قادرة ادعى ربنا يطلعه من قلبى ولا قادرة ادعى يكون من نصيبى و انا عارفة انه مش من حقى ادعى حاجة زى دى لو حد عنده صبر لدرجة يقرا كل ده و وصل لحد هنا اتمنى ينصحنى بحاجة تريحنى ميجلدنيش اكتر مانا بجلد نفسى

13

0