انا عندى 22 سنة عشتهم فى عذاب من اهل مابترحمش من وانا فى ابتدائى كنت بتضرب باقسى الطرق على اتفه الاسباب وكنت دايما بتعامل اقل من اخويا وكانو دايما بيوصلولى احساس انهم خلفونى عشان اخدمو واخدمهم وان كتير عليا انهم بيسيبونى اكل وانام فى البيت ودلوقتى انا شايلة البيت كله وبربى اختى الصغيرة وغصب عنى حطونى ف دور مش دورى انا بقيت ام لاخواتى وخدامة لماما ودايما بيوصلولى انى مبعملش حاجة وانى عايشة مرتاحة وانهم اللى دايما تعبانين وان العادى انى اشيل مسؤلية كل حاجة ودلوقتى مطلوب منى انى انزل اشتغل واديهم مرتبى عشان يجيبو بيه لاخويا اللى محتاجه او ياخدوه ليهم انا تعبت من سجن عايشة فيه طول حياتى بتهان واتذل وبيتقل منى ومن اى حاجة بعملها تعبت من جملة انتى بنت ملكيش لازمة ياريتك كنتى ولد بس والله كنت راضية بحياتى وكنت ولسه بقول ده اختبار ربنا ليا بس الوضع بيسوء كل فترة عن اللى قبلها لدرجة انها بتستخسر فيا الاكل وبتدايق وتعمل مشكلة لو شافتنى قاعدة مرتاحة والعنف والضرب وصل لمراحل محدش سمع عنها انا عارفة انى اتكلمت كتير وشكرا للى هيقرأ اللى كتبته انا بس كنت محتاجة احكى عشان حاسة ان هيجرالى حاجة من كتر كتمان الكلام جوايا

7

7