بضحك لما اكون بتوجع او مجروحة: ودى مش حاجه بايدى تلقائيا كده ومش بعرف اوقف ضحك والضحك ده مش بكون مرتاحة وانا بضكك لا بحس بتعب نفسي وجسدى شديد ومش بقدر اوقف ضحك فا بتنزل دموعي من كتر ما انا تعبت واحيانا بنهار بس الانهيار ده بيكون بشكل تانى يعني بعيط وبضحك فى نفس الوقت وأحياناً ده شوى وده شوى واكتر حاجه بتدايقنى لو كنت قدام حد بيقولى انتى مجنونه أو يتدايق منى واخواتي يقولوا ربناتقولى انتى محتاجه تتعالجى بس والله الكلام ده بيقهرنى والمشكلة اني بضحك اكتر فا بيقولوا عليا مش بحس ومعنديش دم والموضوع ده تقيل على قلبى بطريقة وبيحصل في أي موقف حتى لو مفيش موقف وعادى قاعدين بيحصل بعدين لما يخلص بكون تعبانه نفسيا وجسديا ومتدايقه وعصبيه ومعنديش طاقه انى اتكلم حتى انا مش عايزه حد يعرف كل اللي عايزاه يسكتوا مش يحسسونى انى مش طبيعيه وانى مجنونه بس عادي انا مسامحاهم هما مش عارفين انا بحس بأى وانا برده مش بحكلهم عشان هما بيستهتروا وبيقللوا من كل حاجه انا بقولها وده خلانى اخاف اتكلم 🙂👍

7

3